PODRĘCZNIKI I ĆWICZENIA DLA KLAS I-III

Podręczniki i ćwiczenia Elementarz odkrywców dla klas I-III W FORMIE ELEKTRONICZNEJ można znależć w zakładce nauczanie zdalne. 

Podręczniki i ćwiczenia są aktualne i obowiązują do końca roku szkolnego.

„Zostańmy w domu” z dzieckiem ze spektrum autyzmu - plan dnia 

Przed nami czas izolacji i pozostawania przez większość czasu we wspólnej przestrzeni. Dodatkowo na rodziców i uczniów kładzie się odpowiedzialność za realizowanie zadań szkolnych. Jest to nie lada wyzwanie dla rodzin neurotypowych, dla uczniów ze spektrum autyzmu i ich rodzin, wyzwanie jest co najmniej podwójne.

Skoncentrujmy się na rozwiązaniach, które mogą być korzystne dla przetrwania najbliższych tygodni i elastycznego powrotu do codzienności, kiedy już przyjdzie na to czas.

Podstawa to struktura. Ludzie ze spektrum autyzmu charakteryzują się przywiązanie do określonych rytuałów, sekwencji, czynności. Uczniowie wdrożeni w system szkolny są przyzwyczajeni do określonego planu dnia. Ten właśnie plan dnia powinien być dla nas punktem wyjścia.

Plan dnia, szczególnie w obecnej sytuacji, kiedy część z rodziców pracuje w domu, musi być uszyty na miarę każdej rodziny, która z niego korzysta. Niezmienne powinno być: wspólne ustalenie następujących po sobie elementów dnia, przejrzystość planu, umieszczenie go w widocznym miejscu i częste odwoływanie się do niego. Dobrze jeśli plan jest dość szczegółowy, obejmuje czas na naukę, czas na odpoczynek, posiłki, ćwiczenia ruchowe. Plan musi zawierać zajęcia, które dziecko lubi oraz te, za którymi nie przepada. Jeśli wiemy, że nasze dziecko lubi oglądać telewizję lub korzystać z komputera lub tabletu, ten element powinien być jasno zaznaczony w planie dnia. Czasu, jaki jest poświęcany na kolejne aktywności dopilnowuje rodzic. Dobrze sprawdza się ustawianie budzika, który odmierzy czas i zadzwoni w odpowiednim momencie.

W JAKI SPOSÓB ROZMAWIAĆ Z DZIECKIEM O KORONAWIRUSIE

Wielu rodziców zastanawia się w jaki sposób rozmawiać z dziećmi o obecnej sytuacji ,tak by nie wzmacniać ich niepokoju. Dzieci mają dostęp do informacji płynących z mediów, rozmawiają z rówieśnikami, widzą ludzi w maskach na ulicach. Dr Michael Carr-Gregg, australijski psycholog zajmujący się dziećmi i młodzieżą, autor 14 książek , podaje konkretne wskazówki. Radzi, by przede wszystkim nie unikać takich rozmów. Ich brak sprawia, ze dzieci jeszcze bardziej boją się. Celem rodzica ma być wyjaśnienie faktów i zmiana nastawienia emocjonalnego.
1. MÓW PROSTYM JĘZYKIEM OPIERAJĄC SIĘ NA FAKTACH
2. USPOKÓJ SWOJE DZIECKO
Skup się na pozytywnych wiadomościach, dawaj nadzieję. Większość ludzi ma łagodne objawy, szybko zdrowieje. Przypomnij mu, że dzieci bardzo rzadko chorują. A jeśli nawet chorują to przechodzą zwykle jak przez przeziębienie. Przekonaj, żeby powiedziało jeżeli będzie się źle czuło
3. WYTŁUMACZ JAKIE DZIAŁANIA SĄ PODEJMOWANE.
Cały świat wspólnie pracuje nad tym, żeby je chronić. Lekarze i pielęgniarki są po to, by nam pomóc. Naukowcy pracują ramię w ramię, by zatrzymać chorobę. Jeśli dziecko boi się o dziadków czy inne osoby skoncentruj się na tym, że wiele osób wyzdrowiało.